türkiye'de orta gelirli bi ailede büyüdüyseniz ya da instagram motivasyon reelslarını izliyorsanız, size de hep bugün yaptıklarınızın geleceğinize yatırım olduğunu anlatırlar. ama aslında bugün yaptıklarınız geleceğe yatırım değil, geçmişin borcunu ödemektir.

güzel.

aynı zamanda yaşayan 3 tane ben olsun; şimdi, gelecek ve geçmiş. üzerinde bizzat kontrolüm olan tek ben şimdiki, şu an yaşadığım hayat. gelecektekine de dolaylı bir erişimim varken, geçmiştekine hiçbir türlü dokunamıyorum. sanki bir bilgisayar oyununa ortadan girmişim gibi yani, bi geçmişim var ama hatırlayabildiğim kadarıyla sınırlı.

geçmiş halimin de her gün için 24 saati, hedefleri, hayalleri düşünceleri vardı ki bi çok noktada şu anki benden daha stabil bi duygusal yapısı olduğunu falan da düşünüyorum. muhtemelen daha mutluydu, hatta belki daha idealistti; gerçeklerin farkında olmayan çocuklar hep daha idealist olurlar. o da bir sürü irili ufaklı mutluluk ve üzüntü yaşadı, şu an çoğunu hatırlamıyorum bile muhtemelen. okuldan dönerken bir sürü şey düşündü; bu düşüncelere güldü, üzüldü, streslendi. günün sonunda onun karakteri ve yaşadıkları birleşince şu anki ben oldum.

ama bu hikayede şöyle bir sıkıntı var, hatırlayamadığım bir sürü irili ufaklı olay şu anki beni oluşturmuş. belki otobüs beklerken gördüğüm rastgele bi sahne şu anki kişiliğimde önemli bir özelliğin gelişmesine sebep oldu ancak hatırlamıyorum bile. detaylı düşününce bu çok büyük bir haksızlık; bu, şu anki benim kendi üzerimde tam anlamıyla kontrol sahibi olmadığım anlamına geliyor, malum tüm geçmişime hakim olmam ve hatırlamam imkansız.

bu mantıkla şu anki benin kontrolü bende değilse gelecekteki benin kontrolü de bende olmuyor. o yüzden bugün yaptıklarımızın geleceğe yatırım olma ihtimali çok düşük. yani ben bütün gün verimli şeyler yapabilirim ama belki bu yazıyı yazarken içtiğim kahve boğazıma kaçacak ve bi'kaç saat sonrasını bile göremeyeceğim ve geleceğime yaptığım tüm yatırım boşa gidecek ya da iyimser bi' taraftan bakacaksak, yarın küçük bi tesadüfle; bir yetenek avcısı beni keşfeder ve bambaşka bir işe başlarım ve yine bugün yaptıklarım geleceğime bir yatırım olmaz. ne getireceği bu kadar kesin olmayan bir yatırıma hiçbiriniz girmezdiniz.

başta anlattığım gibi üzerinde en etkiniz olmayan halinize, yani geçmişteki halinize borçlu olmanız en mantıklısıdır. çünkü üzerinde etki sahibi olabildiğiniz bir şeye borçlanamazsınız.

yani aslında bizim şu an yaptıklarımız gelecekteki halimize bir yatırım ya da onun iyiliği için şu an cefa çekmek değil de geçmişteki halimizin kurduğu hayallerin borcunu ödemektir.

çünkü en yaşlı halinize eğer başardın mı diye sorarsanız size gençkenki hayallerinizin durumuna göre cevap verir.

peki, sizin 17 yaşındaki haliniz bu günleri görse ne hissederdi?